Dorothy's vader is fel tegenstander van meisjesbesnijdenis. Omdat hij zijn dochter veilig wilde houden, kreeg hij het aan de stok met Dorothy's traditioneel ingestelde opa. “Zonder mijn vader had mijn leven er heel anders uitgezien.”
“Ik ben hier om meisjes te laten zien dat je geen besnijdenis nodig hebt om volwassen te worden. Die gedachte leeft hier nog sterk. De redenering is: je bent een meisje, tot je besneden wordt. Daarna ben je een vrouw. En alleen vrouwen kunnen trouwen, meisjes niet. Dus wie niet besneden is, kan geen gezin beginnen. Ook is er het bijgeloof dat kinderen van onbesneden vrouwen vaak een verstandelijke beperking hebben. Onzin natuurlijk.
Daarom vind ik het belangrijk om scholen te bezoeken als het onderwerp aan de orde komt. Want ik ben levend bewijs dat meisjesbesnijdenis nergens voor nodig is. Want ik heb een man, ik heb gezonde kinderen, ik werk. Mijn leven is helemaal prima, terwijl ik toch echt onbesneden ben."
In Oost-Afrika worden jaarlijks vele duizenden meisjes besneden. Amref strijdt tegen dit pijnlijke, traumatiserende overgangsritueel, dat diep ingesleten is in de cultuur van nomadische gemeenschappen. We werken daarbij samen met alle betrokkenen: meisjes en hun gezinnen, dorpsoudsten, (ex-)besnijdsters, leraren, lokale overheden en zorgverleners. In deze serie portretten geven we hun perspectieven weer.
Zoals dat van Dorothy. Zij nam als tiener deel aan ons alternatieve ritueel en spreekt tegenwoordig namens Amref met meisjes voor wie besnijdenis een bedreiging is.
"Dat laatste heb ik aan mijn ouders te danken. Vooral aan mijn vader, die pastoor is. Hij moedigde ons altijd aan om voor onszelf op te komen. En hij zei: ‘in die bijbel staat nergens dat een vrouwenlichaam niet goed is. Onze lichamen zijn perfect zoals ze geschapen zijn, daar hoeven we niets meer aan te doen. Daar blijven we van af.
Mijn moeder was het met hem eens, mijn opa niet. Die was zelfs woedend. Maar mijn vader zei: ‘het zijn mijn kinderen, ik doe wat ik wil’. We hebben mijn grootvader toen een tijdje niet gezien. Tot hij overstag ging. Hij kwam weer bij ons op bezoek, alles werd weer normaal."
Koppig
"Op mijn school bleef ik wel een uitzondering. In mijn klas zaten drie andere meisjes die ook niet besneden waren. Wij werden vaak buitengesloten, maar we hadden elkaar. Later, toen ik ging studeren, was ik juist in de meerderheid.
Jammer genoeg zijn sommige mensen erg koppig. Zij weten dat de tijden aan het veranderen zijn, dat ze inmiddels zelfs aan de verkeerde kant van de wet staan. En tóch proberen ze hun dochters over te halen. We zijn er dus nog niet. Maar het alternatieve ritueel van Amref raakt steeds meer ingeburgerd, en de chief van onze regio vervolgt ouders die tot besnijdenis overgaan. We zijn dus op de goede weg!”
500x-75.jpg)
Bescherm jij een meisje?
Wereldwijd lopen 4 miljoen meisjes het risico om besneden te worden. Help jij ons meer meisjes te beschermen?
