De vluchtkoffer van...

3 juni 2021

De vluchtkoffer is voor veel zwangere vrouwen onmisbaar. Hij zit vol met praktische én fijne spullen voor jou en je kindje die goed van pas komen tijdens en na de bevalling. Maar welke 𝘦𝘴𝘴𝘦𝘯𝘵𝘪𝘢𝘭 𝘨𝘰𝘰𝘥𝘴 neem je mee? ⁠

Wij gingen in gesprek met zwangere vrouwen in Nederland en Afrikaanse landen over hun vluchtkoffer. Die door moeders over heel de wereld, ondanks hun verschillen in land en cultuur, overal met dezelfde zorg en liefde wordt ingepakt.⁠

Jenny (Nederland)

Jenny is 8 maanden (35 weken) zwanger van haar tweede kindje. Haar ouders zijn geboren in China en daarna naar Nederland gekomen. Jenny vertelt: "Toen ik zwanger was van mijn eerste kindje vertelde mijn moeder me over een eeuwenoude traditie: Chinees-binnen-zitten. Dit houdt in dat je een maand lang niets mag doen. Niet naar buiten, niet je bed uit en niet douchen. Zelfs het raam moet dicht blijven. Het maakt dan niet uit of het 30+ graden is zoals afgelopen zomer. Het idee achter deze traditie is dat de balans in je lichaam hersteld moet worden na de bevalling. Je moet goed uitrusten en gezond eten. Daar hoort fysieke inspanning niet bij. Ik ben een echte aanpakker en heb mij niet aan deze regels gehouden.”

Ze vervolgt: "Het klinkt heel erg, maar ik moet er niet aan denken om in Afrika te bevallen. Mijn eerste bevalling verliep heel snel. Ik was zover voordat ik het zelf doorhad en de verloskundige was nog niet gearriveerd. Uiteindelijk ben ik met persweeën in de auto gestapt omdat de baby in het vruchtwater had gepoept. Gelukkig woon ik heel dicht bij het ziekenhuis (en ben ik in het bezit van een auto). In Afrikaanse landen zou dat heel anders zijn gelopen. Als ik hoor en lees dat vrouwen soms wel uren moeten lopen voordat zij bij een kliniek aankomen en hoe weinig voorzieningen er zijn…. Dan ben ik echt dankbaar om in een land zoals Nederland te wonen met goede gezondheidszorg."

“Met een tweede zwangerschap sta je er toch allemaal net wat relaxter in omdat ik het al een keer heb meegemaakt,” zegt Jenny. “Waar ik bij m’n eerste zwangerschap alles al klaar had voordat ik met verlof ging, moet ik nu bijvoorbeeld de babykamer nog in orde maken. En heb ik net m’n vluchtkoffer ingepakt! In mijn koffer heb ik voor de zekerheid twee maten babykleding. Een dekentje of jasje neem ik niet mee. Ik heb op de maxicosi een warme voetenzak zitten voor als het koud is.”

De dikke sokken zijn een must, vanwege die bekende koude voeten! Ik heb genoeg kleding;  iets voor tijdens de bevalling, kleding waar ik in naar huis wil gaan, slippers voor als ik rond wil waggelen tijden de weeën, wat tasjes om de vieze kleding in te doen, snacks voor energie, een e-reader voor afleiding en de standaard toiletspullen. En wat niet zichtbaar is, omdat het in een vakje zit van de koffer zelf: m’n zwangerschapskaart, de belangrijkste pasjes, een reservesleutel en wat contant geld. Je weet maar nooit wanneer contant toch van pas komt."

Brenda (Oeganda)

Brenda woont in Amuru. Dit is een afgelegen gebied in het noorden van Oeganda. De vrouw bezoekt het district hospital waar de verloskundige Margareth werkt. Zij is getraind door Amref Health Africa.

 Brenda zegt: "Margareth houdt mij goed in de gaten tijdens mijn zwangerschap. Ook vertelde ze mij dat ik mijn vluchtkoffer moest inpakken. Hierin zitten lakens voor over het bed, handschoenen, watjes, zeep, desinfectie, luiers en wat geld in geval van nood.  In een privékliniek krijg je al deze spullen gratis."

"Natuurlijk heb ik ook een nieuwe outfit voor mijn zoontje gekocht", vervolgt ze. "Mijn oog viel onmiddellijk op dit superschattige rompertje met hartjes en de tekst 'love'. Ik kan niet wachten om hem te ontmoeten."

Marije (Nederland) 

Marije is Communicatiemanager bij Amref. Al ruim vijf jaar zet zij zich in voor de rechten van meisjes en jonge vrouwen. Ze is bijna 32 weken zwanger van een jongen.

“Ik heb tot dusver een hele voorspoedige zwangerschap gehad. Geen misselijkheid, geen extreme vermoeidheid of cravings. Pas toen ik de baby voelde bewegen met 19 weken realiseerde ik het me ook pas echt: Ik word moeder, wat geweldig!"

"Ik heb voor mijn werk 3 jaar geleden een reis gemaakt naar ‘het vergeten noorden’ van Oeganda. Waar het met de moeder- en kindzorg, voor de komst van Amref, heel slecht was gesteld. Nu het sinds kort allemaal wat zwaarder wordt doordat ik bij het lopen soms last krijg van mijn onderrug en bekken denk ik vaak aan de zwangere vrouwen die ik daar heb ontmoet. Hoe zij vaak uren en uren moesten lopen met een jerrycan met vervuild water op hun hoofd omdat er in het ziekenhuisje geen stromend water was. Hoe weinig apparatuur en hygiënische middelen het medisch personeel daar tot hun beschikking had. Het contrast met mijn eigen verloskundig centrum met fantastische echo-apparatuur kan dan niet groter zijn."

"Maar ook in Nederland is het wel een gekke tijd om zwanger te zijn en te moeten bevallen. Ik werk al 8 maanden verplicht thuis en zie weinig mensen. Mijn vriend mag niet mee naar de controles bij de verloskundige, zwangerschapsklasjes gaan niet door. Alles vindt altijd maar online plaats. Als sociaal dier vind ik dat soms moeilijk. Aan de andere kant is het fijn om te cocoon-en en na te denken over de baby-uitzet. Het inpakken van het vluchtkoffertje geeft me gek genoeg een gevoel van controle en rust in deze corona-tijd.

In mijn tas zit het zachtste en warmste baby-jasje wat ik kon vinden. En voor mezelf neem ik een lekkere zachte ochtendjas en warme skisokken mee. Tijdens het online zwangerschapsklasje kreeg ik ook nog de tip mijn eigen hoofdkussen en geurkaars mee te nemen. Maar dat is niets voor mij. Wél een gouden tip; je partner lekker eten laten bestellen via bestelservices, bijvoorbeeld miso-soep  Dat mag blijkbaar gewoon in het ziekenhuis!

Margaret (Kenia)

Margaret woont en werkt in Kenia. Ze is bijna acht maanden zwanger van haar derde kindje. “Ik ben ontzettend blij dat ik in verwachting ben van een meisje. Dit maakt ons gezin echt compleet”, vertelt ze trots. Over de inhoud van de vluchtkoffer zegt Margaret: “Ik ben goed voorbereid want de tas staat al klaar. Ik neem in ieder geval een geboortedekentje mee want het kan erg koud zijn in het ziekenhuis omdat er geen verwarming is.” De naam met een hartje heeft Margaret op de deken laten borduren.⁠
⁠
Ze vervolgt: "Ook heb ik een handig boekje gekocht met belangrijke tips en informatie." In tegenstelling tot Nederland is kraamhulp in Kenia een luxe. Daarnaast moet je water en zeep zelf meenemen zodat je de baby kan wassen. “De babykleding heb ik met de hand gewassen, want daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen! Wij kunnen niet wachten om onze kleine druktemaker te ontmoeten. Ze schopt er flink op los in mijn buik”,  zegt Margaret lachend. “Ik ben nu al verliefd op haar. Mijn man steunt mij en helpt nu in het huishouden. Ik hoop dat elke vrouw, waar dan ook ter wereld, dit geluk ooit mag meemaken.“⁠

Amref Health Africa traint verloskundigen in Afrika zodat vrouwen veilig kunnen bevallen. Dit artikel wordt wekelijks aangevuld met vluchtkoffers van vrouwen uit verschillende landen. 

delen
Maandelijks verhalen uit Afrika ontvangen in je mailbox?
Doneer nu